egzystowanie w paradoskie
tylko my, zagonieni współcześni
w paradoskie oceanu wolnego czasu,
skrupulatnie odmierzając krople-
minuty przeciekającego przez palce
życia,
balansując na granicy jaźni-bojaźni
nieustannie trapiąc się o jutro....
konsekwentnie przeoczamy dziś...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.