EKOLOGICZNIE

przemierzać wyznaczone szlaki,
stąpać po nieznanych drogach,
pić powietrze haustem
i podmuchem gasić pragnienie;

rozpromieniać się na lubego widok,
słuchać wiatru muzyki,
porywającej w zamyślenie,
głęboką rozkosz dla umysłu;

na widokowej wieży,
rozciągam okiem pejzaż
i rejestruję obraz,
z każdym mrugnięciem, jak migawką;

dydaktyczną ścieżką
przepysznie stąpając,
głowy nie obrócę,
a tu śmignie zając;

potem krocząc dalej,
za zakrętem pierwszym,
miło wsłuchać się
w ciche granie świerszczy;

niedaleko ujdę,
zrobię kroków kilka,
muśnie mnie motyli kolor,
ulotna, tęczowa chwilka;

tak nienasycona,
spragniona uroków,
wracam już do domu
pod osłoną mroków;

będę łzy lać głębokie,
tak jak gorzkie żale,
może nieco schłodzą
w tym letnim upale.

autor

Eve85

Dodano: 2010-08-01 20:06:24

Ten wiersz przeczytano 802 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie