Ekran codzienności

Ekran codzienności
Gdzie byś nie spojrzał gdziekolwiek szedł
zobaczysz wokół zamknięty krąg
tak właśnie w sobie ma młody wiek
nie wypuszczają smartfonów z rąk
idziesz co widzisz dziewczyna młoda
patrzysz tak na nią aż dech zapiera
powabna zgrabna piękna uroda
a nowoczesność młodość zabiera
idzie i gapi się wciąż w smartfona
klika coś palcem w uszach słuchawki
nie widzi ludzi jest zapatrzona
w ekran tej nowoczesnej zabawki
młodość przez palce takim ucieka
gdzie radość życia gdzie jest swoboda
czyżby telefon to ich uciecha
czyżby to była ducha pogoda
z którą tak łączą przyjemność życia
wiem że powiedzą takie są czasy
dla mnie to słowa są bez pokrycia
także i pogląd na to mam własny

Emilia Konicer

autor

milasek

Napisany: 2019-11-11 Dodano: 2019-11-11 13:46:50

Ten wiersz przeczytano 1428 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie