Ekscentryczna Kobieta.
Ekscentryczna Dziewczyno,chaotyczna
Dziwko,
splątana w ciernie nasion
niedokonanych.
Mój Orleanie między udami
kreślisz żądzę pól z mego
słońca zachodu.
Jesteś jak powietrze,które przepływa
między mymi palcami;
wątłością swą kruchą odrzucasz mnie
w Nicość ;
I tą Nicością - Ja w Twych zimnych
ramionach
nieokrzesanych przez dzień
niemrawy,jestem.
Zaciskasz me życie w okaleczonych
więzach
Niczym Niemoc
Nie-noc w bezsnach zastygniętych,
jak bryły lodowe
opróżniasz pęknięciem
niczym serce bez tętna,
które nie zazna Miłości.
Płonące sny we krwi
bezmyślnej błądzą
w strumieniu Nienawiści
bezbarwnej mgły Chaosu.
Autorzy: Hekate & Demo.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.