eksponat
między nami
cisza błoga
pocałunek Twój
głośniejszy od burzy
i cień drzew szeleszczących
zwiedza ściany
śledząc każde westchnienie
podgląda ukradkiem
niby przypadkiem
tchnienie życia
my tu jesteśmy
eksponatami
autor
igrey
Dodano: 2011-06-01 14:37:54
Ten wiersz przeczytano 928 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Błoga cisza a w niej tchnienie życia :)
Bardzo inspirujący i ciekawy.
Bardzo fajnie! Pozdrawiam!
Miłość to życie....ładnie.
Bardzo ciekawie napisany.Podoba mi się.