Eloi
Belki skrzyżowane
Człowiek jak buntownik
Zawieszony między niebem i ziemią
W ranach czerwień mieni się rubinami
Miłość ukrzyżowana
Woła o człowieka
Woła o miłość człeka do człeka
I krzyk samotności rozdzierający niebo
Eloi Eloi lema sabachthani
Popatrz na belki krwią zbroczone
Powiedz za setnikiem to był …
Syn Miłości
I zacznij kochać aż do perłowych łez
…
autor
Zuzja
Dodano: 2008-02-18 15:40:20
Ten wiersz przeczytano 794 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
wiersz mi się podoba nie za długi a tyle
treści....życzę dalszych sukcesów