Empatia
przez pryzmat swego własnego ego
na świat patrzymy mądrze realnie
i chociaż mamy odmienne zdanie
chcemy by było całkiem normalnie
własne opinie i doświadczenia
dają nam zawsze mądrość życiową
aby wyciągać wnioski właściwe
zmieniać w swym życiu i to i owo
każdy kowalem jest swego losu
już nawet dziecko uczy się tego
że w życiu trzeba walczyć o swoje
chociaż tak często pyta dlaczego?
wszystko na pozór jest niby proste
chcemy zostawiać po sobie ślady
tylko tak trudno czasem zrozumieć
skąd w ludziach tyle kłamstwa i zdrady
jesteśmy przecież bardzo podobni
i chcemy spełniać życiowe plany
tylko ten świat jest taki zawodny
w którym kompromis nie wszystkim znany
trochę empatii i zrozumienie
jak czystej wody krople bezcenne
ażeby życie szczęśliwe było
to nic że mamy zdanie odmienne.
Komentarze (8)
nie tylko dzieci pytają: "dlaczego?"
b. ładny wiersz, pozdrawiam:)
Dobra i ładna refleksja.Pozdrawiam:)
daję Ci gwarancję,że na pewno wcześniej nie czytałaś
tego wiersza. dzisiaj go napisałam.Pozdrawiam
Demonko. i wszystkich którzy tu byli.
Piękny wiersz. Odnoszę wrażenie że już go gdzieś
czytałam. Nie wiem może się mylę. Pozdrawiam
Ładnie ujęte. Wiersz pełen życiowej refleksji. Warto
wziąć sobie owe słowa do serca. Miło było przeczytać:)
Pozdrawiam:)
lubię taki styl.
miłego..
Pozwól ze wypowiem się na ten temat. Rozróżniam -
własne ego - od - egocentryzmu. To pierwsze skłania
mnie do pomocy i opieki nad kimś, kto jej potrzebuje.
To drugie mówi mi - pieprzyc innych! Co mnie ich
problemy obchodzą! I masz dylemat.
Niestety empatia wg moich najnowszych doświadczeń -
jest często wykorzystywana zwłaszcza przez osoby
sprytne i umiejące manipulować innymi. Jest wg mnie
gorszym grzechem niż sprzeniewierzenie się samemu
sobie!
Chęć użycia jest dominująca! Sorry.
Jurek
Ja zawsze sądziłam, że jeśli ktoś nie ma jej dla
drugiego człowieka to dostaje jej brak od otoczenia i
to z nawiązką. Jedno z praw psychologii mówi:
"dostajesz od drugiego człowieka to na co
zasługujesz", tak jak w powiedzeniu: "kto sieje wiatr,
ten zbiera burze"!