Enklawa
Popatrz – tu kwiaty na dywanie
rosną
Z sufitu gwiazdy spadają na duszę
Prawdziwe oblicze tylko w jednym lustrze
I szczerość z miłości pozwala oddychać
A z tego krzesła spływa wodospad
Niesie optymizm i niesie też złość
I krzyczeć można z radości niezmiernej
I płakać jak dziecko choćby z drobiazgów
Tu można szukać spokoju i rozluźnienia
Z uśmiechem witać każdą nową kartkę
W mojej enklawie, w moim własnym miejscu
'czasem żeby nie zwariować, trzeba uciec w samotność'
autor
Forgiveness
Dodano: 2008-11-26 14:30:20
Ten wiersz przeczytano 579 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Każdy potrzebuje równowagi i wyciszenia. Bardzo dobry
wiersz.
Piękny prawdziwy wiersz przy którym można się
rozmarzyć
musimy mieć takie enklawy dla łapania równowagi i
odnowy ducha. - pieknie.
Myślę że tę enklawę warto odwiedzać i postaram się
zajrzeć ponownie..powodzenia
Dobrze jest mieć swoją własną enklawę , dobrze jest
mieć swoje własne miejsce. Bardzo udany wiersz.
Pozdrawiam
Ciekawe przedstawienie miejsca, gdzie możemy istnieć
jakby we własnym wyimaginowanym świecie, w którym mogą
zdarzać się różne cuda.
Każdemu taka enklawa się przydaje. dobrze, że ją masz.
lubie twoje wiersze i ten mnie urzekl swym cieplem i
doskonaloscia piora:)
... ciepły i wzruszający wiersz, jak dobrze mieć taką
"enklawę". Pozdrawiam
hmmm każdy powinien miec swoją enklawę.. pozdrawiam,
super wiersz...
mieć swoje miejsce gdzie można śmiać się i płakać
-romantyczny, ciepły wiersz czyta sie lekko -brawo
Mieć swoje własne miejsce...gdzie radość i łzy,
miłość. Cudnie :) Pozdrawiam
dobrze miec takie miejsce gdzie rozkwita nie tylko
dywan .Pieknie
Ładny wiersz.Opis, przez który się płynie z
przyjemnością.
Ot pięknie i romantycznie gwiazdy spadają westchnienia
krzyczą i spokój Bardzo piękna dusza Dobry wiersz