Epifarum Ojczyźniane

Epifarum Ojczyźniane

Polsko! Orle Biały!
Znów jesteś do trumny chowany!
Czarną wstęga na wpół przepasany.
Orle, czemu płaczesz znów tak srogo
my, lud twój o Panie kwolimy z duszy
i tak ciężko kwolimy z tak strasznej katuszy.
Ojczyzno ma! Czemuż to kara tak wielka się zsyła,
Naród Twój wybrany o pokój cię wzywa!

Dziś ciężko nam po tej strasznej stronie,
mordu,głodu i śmierci kalonie,
która zniszczyła lot ptaka traklojskiego
nad ziemią przeklętą,
Bądź nam miłościw,
odpuść nam Panie!

Ziemia ta mordem szczyci się śmiało,
od pnia urwiska do grobu pryska.
Gdzie ptak skrzydła swe zwinął
padł, na ciemnej tej stronie.

Nasz rodzimy mąż,
utulił swe czarne ognisko,
pośród krzewów radości, wśród kwiatów powodzi.

Zasnął, nic go już nie zbudzi,
tylko pamięć zostaje na wylot otępiała
Lechu, nasz drogi prezydencie!
Krzyczymy głośno, zbudź się śmiało
i żyj wśród nas jak to przystało.

Na próżno szukamy pociechy,
na próżno szukamy skruchy,
mimo, że tak bardzo pragniemy prawdy
nad lotem smoleńskiej zagłady.

Mario, anioł michę swą przeżadził,
zabrał cię od nas, jak po czeladzi!
Byłaś dumą Orła Białego,
a Polska ziemia twoją córką,
lecz plany twe zniszczył owoc bezbronności
szykował swe wieńce, nie żałuj czułości.
Twa dobroć, twa miłość nigdy nie ustanie.

Pamiętamy dziś o waszej wyprawie,
o waszych zmaganiach,
o waszej postawie.
Boże, wejrzyj jedynie na nasze zawołanie:
Wieczny odpoczynek racz im dać Panie!

autor

Archangel_Tyrael

Dodano: 2011-06-09 01:30:46

Ten wiersz przeczytano 852 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie