Epitafium

Myślę, więc jestem-Poezja karmi dusze nasze

Do westchnień w udręce powróć me serce
Radość jak wiosnę oddaję w podzięce
O!-duszo serca mego niech miłość zachowa
Która miłością myśli nie zmąciła słowa

Nie pozwolę marzeniom odejść bezpowrotnie
Zginąć w mroku czeluści wolę
Niebieskie cheruby zstąpiły w chwale
Niosąc swą pieśń przez wieki wytrwale

Jak oczy, mają swój chleb powszedni
Epitafium mego ciała nie ukoi
Będę spokojny w mej myśli zbroi
Gdy jasność wielka zawita w me progi

Grajcie, grajcie wszyscy wyniośle
Niech wszyscy usłyszą duszy mej wołanie
Niech wszystkich poruszą nuty mego serca
czy już czas odejść, czy w pamięci mnie zachować.

autor

MARGUSON

Napisany: 2006-06-26 Dodano: 2008-02-21 19:00:57

Ten wiersz przeczytano 559 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie