Epitafium

Nie! To nie ten czas!
Wrzasku chwila duszę zrywa
Poniewiera, bębnów setka
Gra. Marsza, bez wesołości.

Nie! To nie to miejsce!
Ziemia puchnie, ludzi dusi
Zimnem, strun już setka
Gra. Skoczną melodię życia.

Tak? Wzruszona wielce?
Gdzie Twe serce?
Poniewczasieje oddajesz,
Taka nijaka się stajesz,
Wątpisz w siebie,
Na pogrzebie strun już setka,
Bębnów setka
I ja.

Wokalista staję nagi,
W mojej dłoni talent tylko,
Dyrygować, nie...
Cichną dźwięki,
A capella głos się wznosi
Ponad głowy
Ponad dusze.

A jeśli nie wzruszę?
Opadnę na dno
A diamentem bez szlifu
Wyryją na kamieniu
Bez echa
Cierpkie epitafium zapomnienia.

autor

Archangel

Napisany: 2011-03-20 Dodano: 2011-03-20 20:25:20

Ten wiersz przeczytano 558 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie