Epitafium
" śpieszmy się kochać luidzi! tak szybko odchodzą! "
Stanęły zegary
o dziewiątej trzydzieści siedem...
i zaszlochał świat stary
pod kwietniowym niebem,
mrok ze światłem się bratał...
by wysuszyć morze łez -
- ogień- wodą płakał!
gdy nadchodził Jego kres,
Dopłynął do bram Raju,
barką przysłaną od Ojca.
Nie zapomnijcie! - pamiętali...
i byli z nim do
końca...
Nauczył nas jak kochać,
wybaczać,
być
miłosiernym.
Będziemy się starali,
naukom Jego być
wiernym!
Będziemy Cię kochali!
tak długo jak świat trwa!
jesteśmy zawsze z Tobą!
pokolenie
J.P II.
módl się za nami!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.