Epitafium dla Człowieka (Po...
www.eveninger.net
DLACZEGO?!
Po prostu - Dlaczego?
Tylko tyle chcę wiedzieć.
Dlaczego życie,
Dlaczego okrutny, zdradziecki los
Uparły się,
By mnie zniszczyć,
By wyszarpać moje trzewia niczym wstrętne
ptaszysko,
Wyrwać mój mózg i rozdeptać serce?
DLACZEGO?!
Co takiego zrobiłem?!
NIECH MI KTOŚ ODPOWIE!!!
Ja...
Ja nie znam odpowiedzi...
Błądzę po omacku,
Niczym ślepiec potykając się raz po raz
I trafiając białą laską moich starganych,
Podartych na strzępy uczuć
Tylko w przeszkody.
DLACZEGO?!
ZA CO?!
Czy nie kochałem?
JA WCIĄŻ KOCHAM!
MOCNO!
SZALENIE!
JAK NIGDY DOTĄD!
Czy nie dość już wycierpiałem?
ZNOWU CIERPIĘ!
Czy miała być mi dana tylko krótka,
Szydercza chwila wytchnienia?
Toż to okrucieństwo
Większe niż męki piekielne!
Czyż nie oddałem całego swego jestestwa
I wodospadu myśli dla NIEJ?
ZROBIŁEM TO!
I mógłbym dać jeszcze więcej...
I za to...
Właśnie za to mam zginąć?
Czyżby to,
Że śmiałem w swej naiwności
Zuchwale sięgnąć po jeden,
Jedyny kęs miłości,
By chociaż zwilżyć język
I moje wyschnięte przez zimną samotność
usta
Kroplą jego słodkiego nektaru?
Czyżby właśnie to było moim śmiertelnym
grzechem,
Sztyletem, który zakończy tę żałosną
egzystencję
Jaka stała się moim udziałem?
DLACZEGO?!
Płynę oceanem pustki
Siedząc na karku mojego życia
Jak na nierealnym,
Dawno martwym i zapomnianym lewiatanie.
Ile jeszcze krwi wypłynie z żył
Zanim do cna wyschnę?
Ile jeszcze ciosów mogą przyjąć ciało,
Serce,
Umysł,
Zanim rozpadną się z hukiem na miliardy
kawałeczków,
Które rozpłyną się w przestrzeni i zostaną
zapomniane?
Wciąż trwam!
Wciąż walczę!
Ale jak długo tak można?
Cóż...
Kiedyś się przekonam...
Kiedy upadnę i już nie powstanę.
Jednak jeszcze nie teraz.
A przynajmniej...
Taką mam nadzieję.
Znowu tylko ona mi pozostała.
Znowu...
Z tomika "Słowa z pozoru łatwe"
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.