epitafium dla wędrowca (II)

Piękny, smutny wiersz!
Dobrego wieczoru! Pozdrawiam!:)

Przemówił do mnie ten wiersz:)
Samotność z czasem przybiera na
wadze.

świetny::)

To też jest piękny wiersz, powtarzam:)

smutny wymowny wiersz, pozdrawiam

Samotność... jak wyraziście ukazana.
Nic dodać, nic ująć.
Piękny wiersz.

Smutny ale piekny wiersz.

wiersz z bogatym ,refleksyjnym wnętrzem, pozdrawiam

Witam serdecznie,bardzo mi się podoba,pozdrawiam

Obrazowo i trafnie ujęta samotność.Pięknie ilustrujesz
fenomenalną muzyką.Pozdrawiam:)

Tu leży wędrowiec, co to życie całe,
szukał drogi życia - nie był ideałem!
/Nagrobek wędrowca/

Pozdrawiam.

Upodabniam się z Twoim wierszem Asie. Pozdrawiam
poświątecznie

W samo sedno, ASie. W samo sedno.

Bardzo dobry.

Samotna wędrówka - faktycznie to "różaniec z kamieni"
. Samotnośś boli:))