Epitafium na nieistniejącym grobie
Zawsze gubię się na cmentarzu
żaden pomnik nie woła mnie tak
jak dół w ziemi
nieoznakowany
pusty
w którym spoczęło twoje życie.
Wołasz
zbaw mnie
nadaj sens
dziś wszystko zostało już powiedziane
nie można pisać epitafium
na nieistniejącym nagrobku
przeżyte życie nie pozostawia śladu
w życiu ludzi zabijanych regularnie przez
denata
autor
marlove_18
Dodano: 2014-09-06 22:25:34
Ten wiersz przeczytano 808 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Brdzo smutny wiersz i podjęty w nim temat
Te puste nieoznakowane groby one najbardziej wołają o
zatrzymanie się nad nimi i gorącą żarliwą modlitwę
...
Nie koniecznie ci umarli za życia byli źli czasem to
zupełnie inna przyczyna że zostali tak pochowani i
przez ludzi zapomniani ...
Serdecznie pozdrawiam
Człowiek umiera tak jak żył. Mocne... Pozdrawiam
bardzo smutny... zatrzymac sie nad nim mozna na
dluzej...
Bardzo smutny. Pozdrawiam.
Mocny i smutny wiersz.Pozdrawiam:)
To denat zabija,a nie jest zabijany? Ciekawostka...
"przeżyte życie nie pozostawia śladu
w życiu ludzi zabijanych regularnie przez denata"...
Mocne słowa,ale tak bywa...
Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)
Dobrej nocy życzę.