EPITAFIUM SMUTKU
Puste słowa
połamane obietnice
miłość epitafium smutku
zabija na raty
pochowana żywcem w trumnie wspomnień
gdzieś tam na wrzosowiskach
w mokrym padole życia
nic nie trwa wiecznie
nawet ból
nauczyłam się z nim żyć
kołysać do snu
opowiadać bajki o szczęściu
ciężko marzyć gdy samotność puka do
drzwi
stuk puk
rzeczywistość tak brutalna
tak prawdziwa aż boli.
autor
Anna-Przeworsk
Dodano: 2011-06-01 13:16:59
Ten wiersz przeczytano 485 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Tak trudno o uśmiech gdy smutek puka do drzwi.
smutno tu, a za oknem takie słońce...pięknie o
samotności i bólu, pozdrawiam
..."ciężko marzyć gdy samotność puka do
drzwi"...cyt.aut.-ładnie o smutku - cieplutko
pozdrawiam:)
Epitafium smutku uważam za tytuł trafiony to nie tylko
tablica nagrobna to równie pożegnalny napis na niej.
smutkiem dotykasz i przypominasz o przemijaniu - to
nic ze rzeczywistość jest brutalna i bardzo
boli....jest w nas miłość i nadzieja.
\rzeczywistość tak brutalna tak prawdziwa aż boli\
wiem coś o tym,ładny wiersz mimo smutku.
faktycznie, czasem aż boli... ale dobrze, że "nic
nie trwa wiecznie
nawet ból"
Rzeczywistość jest brutalna, dlatego dobrze uciec w
świat poezji i choć na chwilę o wszystkim zapomnieć.
Pozdrowienia.