et omnia vanitas
droga i przepaść
mrok ze światłością
w sensie tkwi bezsens
nienawiść z miłością
… et omnia vanitas
po czasie bezczas
strach przed obawą
w nicości istnienie
niepamięć ze sławą
… et omnia vanitas
zwykła niezwykłość
sacrum z profanum
konformizm wyboru
niewiedza w poznaniu
… et omnia vanitas
grzeszna cnotliwość
dramatu komedia
pewna niepewność
przemądra brednia
… et omnia vanitas
Komentarze (2)
Jednak myślę sobie, że właśnie w marność by była,
gdyby wszystko było przewidywalnie jednoznaczne.
Czuję, że wiersz potępia zakłamanie i tu się zgodzę -
jeśli to wynika z celowego działania. Dobry wiersz,
który o dziwo obronił się, mimo łacińskiej łaty.
Labirynt prostoty, bezmiar wrogości, niewartość
cnoty,banicja milości...