Evangelionum

eva na drzewie....zwisa bez słowa
cień jej sie zachwiał..
owoc przegniły spadł mu w ramiona

adam by zatrzymać w niej dźwięk
swego imienia
odgryzł fragment...od końca zaczynając
pożarł go całym

ona radosna

ona w uśmiechu

on jakby cały w krasnym
odcieniu spłonął rumieńcem

owoc był słodki...choć niósł w sobie
tyle goryczy

Pan poskąpił im wiecznej
Nocy

Pan zazdrościł...Pan w niemocy
odebrał im koc...oddalił uroczy
jaśmin

eva na drzewie...wącha je
upojona
on nie sięga jej stóp
nie dla niego woń
kwiatów i konań

odnalazł w swym sercu
słowa od Boga...
ze zwłok zawsze rosną
jaśminowe pola

autor

Vicarious

Dodano: 2007-04-15 10:37:01

Ten wiersz przeczytano 680 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie