Ewelinka

Widok dłoni złączonych na spacerze,

Dzieci w wózku ,uśmiechające się nieustannie.
Staruszków wpatrzonych w siebie jak nastolatki.
Gołębie lecące w górę i ludzie ich mijający.
Dziewczyny wracające z imprezy już nie takie doskonałe.
Zapach skóry spod prysznica w tramwaju.
Spojrzenia w metrze intymne,dyskretne...
Włosy rozwiane wiatrem.
Komplementy szczere ,dodające urody.
To są dla mych oczu piękne widoki,
każdy z Nas ma swoje, a te dla mnie są wyjątkowe.
Lubię się czasami nad tym zatrzymać,poczuć te chwile jak by w zwolnionym filmie i jeszcze raz rozkoszować.
Ach życie kocham Cię bezwzględnie za to co dajesz ,co mi zabierasz .
Cieszę się ,że z błędów wyciągam wnioski.
Radościami się dziele,a smutki zalepiam-uśmiechem i moją dziecinną nadzieją.
Łatam dziury zepsucia życiowego,dozując przyjemność życia jednego.
Idę przez życie nieraz krętą ścieżką,lecz ja lubię je za to ,bo to co nie pewne dla mnie ciekawe i chce tego więcej,nigdy nie jest mi dość ,
ja i moje życie -uzupełniamy się:)

autor

Ropuszka

Napisany: 2014-06-19 Dodano: 2014-06-19 05:22:07

Ten wiersz przeczytano 1162 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie