Exegi monumentum.

Witaj Jorg.
Mocny przekaz wiersza i jego klimat, ale wykonanie
wspaniale.
Pozdrawiam serdecznie.;)

tak obrazowo, że można przenieść na płótno.

Wspomnienia bywają rozkoszą i uśmiechem.
Bywają rozpaczą, cierpieniem.

Piękny wiersz.

Przygnębiające...
⚘

To świadczy tylko o Twoim bogatym wnętrzu. Pozdrawiam.

Enigmatyczna
Jestem z zawodu plastykiem, ale miałem kilka życiowych
wcieleń.
Pozdrawiam

Romantyk, wesoły, a sięga w taką głębię ? Wżerasz się
w mrok, świadomie malując obrazy.

Ryszardzie - wcale tak nie sądzę, a nawet nie
pomyślałbym, że mógłbyś być zbiegiem. Jedynie fakt, że
większość wierszy jest przesączona tematyką dawnych
czasów, skierowała mnie do takiego wniosku. A jeśli
jesteś wesołym człowiekiem, to bardzo dobrze. Smutasom
ciężej jest na świecie.

Mariat
Na ogół jestem zawsze wesołym facetem, a to że piszę
wiersze ubrane w obrazy z przeszłości to nie znaczy że
ukazuję twarz zbiega.
Dziękuję za komentarz
Pozdrawiam cieplutko

Kto stawia sobie pomnik trwalszy niż ze spiżu, niczym
Horacy - moim zdaniem do końca nie jest pogodzony z
czasem przeszłym, z faktami dokonanymi i wbrew sobie
za czyimiś rozkazami, od których żołnierz przeważnie
nie ma odwrotu - jak wynika z wiersza - nie ma
spokojnych nocy. A może jednak taka spowiedź publiczna
w gronie kilku przyjaciół byłaby zbawienna? Może Jorg
jest Ci to potrzebne? Zbyt długo żyjesz w atmosferze
lęków, zbyt ciężkim powietrzem oddychasz. O śmierci
jeszcze nie pora myśleć każdego dnia i o każdej
godzinie.
Pozdrawiam.

Taki to dzisiaj nastrój...u mnie już mija...
Pozdrawiam serdecznie, dobrych myśli wieczornych...

Grazynko
Pozdrawiam serdecznie.

Ciekawie i obrazowo podany temat śmierci, dobrego
wieczoru Rysiu życzę :)