Fala...
płynie strumieniem jak spirala biała
unosząc się od podnuża Ziemi aż po
błękit
łącząc kolory natury w tańcu
rozdzielając
fala poprzeczna i podłużna
opada niczym zimne ognie
równomiernie wydawając dźwięk
falując jak wiatr harmonicznie
nakłada się na siebie jak ty i ja
rock and rolla tańcząc
Świat kręci się a my w nim
promienni jak tęcza źródłem
niczym czarodziejska kula dopełnieniem
fala odbiciem jest przenoszeniem
odwraca źródło drgań natężeniem
w powietrzu i wodzie witrażo robi się
spokojnie spoczywa przy brzegu
zostawiając bursztynowe serce
by zmienić się w świetlika i odpłynąć...
...niczym królewski motyl
2011-08-30
autor
nea
Dodano: 2013-08-14 06:25:10
Ten wiersz przeczytano 1108 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Bursztynowe serce, które zostawia, bardzo mi się
podoba, jak i cały wiersz.
Pozdrawiam:)
w:) jeszcze raz dziękuję jak też wzajemnie pozdrawiam
i sloneczny:)przestłam:)
Pięknie romantycznie, pozdrawiam cieplutko
Morska, kochana fala... Serdeczności :D
w:)dziękuję jak i pozdrawiam słoneczny:) przesyłając
:)
a tak ma już i tak musi być w:)
ładnie ...moje klimaty ....myślę ..że to literówka
powinno być słowo - witraż -
ale to tekst autorki :-)
pozdrawiam:-))))
Klimat jak najbardziej na tak, ale mam pewne
czytelnicze wątpliwości:
"wydając" dźwięk - chyba źle się wpisało
niezbyt rozumiem wers:
"w powietrzu i wodzie witrażo (?) robi się"
Ziemi - nazwa planety dużą, a ziemi w pozostałych
znaczeniach małą literą
Mam też pewne niejasności, co do 4 strofy. Łatwiej by
było zrozumieć intencje autora gdyby była interpunkcja
w takich, zagmatwanych trochę, miejscach.
Pozdrawiam, to nie wytyczne do zmian, tylko luźne
uwagi po przeczytaniu :)
romantycznie mój klimat pozdrawiam