Falowanie
balans uczuć z wczoraj wyrzucam z
rozwagą
nie błądzę w ciemności dłonią po omacku
„byle tylko człowiek byle ktoś był
obok”.
na przestrzeni czasu widać dużo jaśniej.
zbliżasz się ostrożnie (też nie ma
pośpiechu)
to tylko plusk wody takie trochęmokro.
przechylasz szalupę całkiem na tę stronę
gdzie czujesz mnie bardziej i przyciągasz
sobą
„popłyniemy dalej, ile nam
zostało?”
słyszę tylko słowa w szumie fal przy
brzegu
i nic już nie powiem kiedy mnie
dostaniesz
popłyniemy razem na Bardziejszeroką
fale będą szumieć, bo są wciąż za nami
dadzą nam tę chwilę
kiedyś, nas dogonią...
Komentarze (31)
Bardzo delikatne, rozważne i romantyczne falowanie.
Romantyczne falowanie - można się rozmarzyć -
pozdrawiam :)
ja też uwielbiam twoje wiersze,bardzo poetyckie to
falowanie...
Fale "kiedyś, nas dogonią..." i pochłoną...
dziękuję za poetycki tatarak. pozdrawiam:)
świetna puenta!
Rozważne, delikatne, ale także romantyczne
falowanie...
Ślicznie i niebanalnie przy tym. Pozdrawiam
hmm... ładnie ,niebanalnie o miłości ,życiu...
Basiu. GRATULUJĘ wiersza! jest super! takie jak lubię,
bardzo bardzo lubię...
Basiu - Twoje erotyki są takie prawdziwe!
Gdybym nie wiedział,że to efekt twej poetyckiej
wyobraźni, to mógłbym się jakim głupim komentarzem
zbłaźnić. Mieszkasz nad Big Water (Lake Michigan) -
więc nie dziwię się wcale , że tak cię kołyszą
wyobraźni fale.
ech..tak sobie pofalować :)
wiersz jedną piękną metaforą falowanie czasu falowanie
w nim życia zawirowania słów które nęcą na szeroką i
optymistycznie że szumią i dogonią Bardzo wymowny
wiersz dobry + Pozdrawiam:)
niezwykłość słów działajacych na wyobraznie
Rozmarzyłam się o poranku.Dziękuję