Fascynacja

Czyjeś łzy złagodziły ból,
smutek kogoś dodał otuchy.
Ta chwilowa zamiana ról
odgoniła na chwilę złe duchy.

Jakże czuły ton twego głosu,
gdy o bliskiej mówiłaś osobie.
Fascynuje mnie jak ciosy losu
otwierają wrażliwość dziś w tobie.

Uświadamiam sobie dopiero,
że mój żal jest niczym z twym żalem.
Ja zapomnę, ukoję swe ego.
w tobie będzie obecny on stale.

Sam już nie wiem, jak wypowiedzieć
słowa, które ukoją twe wnętrze.
Wszak ty sama powinnaś wiedzieć,
że nie możesz zrobić nic więcej.

autor

AndreaDoria

Dodano: 2004-08-05 16:54:44

Ten wiersz przeczytano 598 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie