Fatamorgana

Jesteś wielbłądem szukającym swojej pustyni.
W moim sercu płonie słońce twojego pożądania.
W twoich słowach fatamorgana widoczna w moich ustach.

Mój jest piorun i chmury ciemne oczekujące gniewu twojego.
Twój jest grzech, który deszczem dotyka tarczy mojej.
Moim jest ciało węża, który nigdy nie uklęknie do modlitwy.

Kłamstwo jest kłosem w stogu siana, siano moim legowiskiem.
Strzałą jesteś Ty, ja napiętym łukiem, nienawiść wiatrem,
huragan moją religią, wyznawcą ocean, jego bratem brzeg.

Pan jest na wysokości, ciało moje schodzi z drzewa.
Bok drzewa przebity włócznią, z gałęzi ułożony stos.
Syn człowieczy zmartwychwstał, nie wybaczę Ci.

autor

Sarcatriel

Napisany: 2012-02-11 Dodano: 2018-08-12 02:25:44

Ten wiersz przeczytano 810 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie