Fazy miłości

Początek

Oszołomieni sobą
Na dopaminowym haju
Skrzydła za Tobą
Pomagają w lataniu
Wszystko tak piękne
Ze aż nieprawdziwe
Patrzymy na siebie
Tak pożądliwie

Faza II

Większość już nie jest tylko różowe
Widzimy jednak wszystko bardziej kolorowe
Oprócz zalet, wkroczyły też wady
Niosąc ze sobą różnorakie zwady
Idziemy razem przez życie
Patrzymy na siebie z iskierką skrycie
Lecz już bez miłosnych uniesień

Koniec

Nie mówisz do mnie tak jak kiedyś
Twe oczy wciąż uciekają
Tak jakby chciały wyjść którędyś
A słowa? Słowa tak bardzo bolą
Już przestaję tęsknić za Tobą
Choć w sercu mały płomyk się tli
Chcę uciec o tysiące mil
Zapomnieć o swej miłości
I zakopać swe serce
Aby już nigdy nie chciało
Zakochać się w kimś do szpiku kości

Mogłoby już nie być nigdy fazy końcowej... Cóż życie jest trudne, miłość jest trudna. A ludzie wciąż walczą ze swymi demonami.

autor

anetka:)

Napisany: 2014-08-07 Dodano: 2014-08-07 16:44:42

Ten wiersz przeczytano 602 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie