Fejsualizm
zapominanie symboli
cud - twarz wmurowana w ścianę
otacza ją wiele cyfr. zatrzymaj się
masz przed sobą skarb
zbyt patriotyczny, by pozwolono mu
wyjść na powierzchnię
pani z kometą na buzi
jej konkubent trzymający kosę i młot
patrzą z szacunkiem. rząd dzieci deklamuje
peany
co zwrotka to głupsza
petroglif - mało prawdziwe sacrum
frasobliwy brzydal wyryty w maśle
wyśmiej, przecież jest roztapialny
prędzej stanie się wodą, niż odpowie
gadajmy do obrazów
daj kciuk w górę, a dowiesz się
po co warto istnieć
która ideologia jest jasna i z cukru
potem ściemnieją słowa autorytetów
karykatury na monidłach
autor
Florian Konrad
Dodano: 2017-06-02 00:11:03
Ten wiersz przeczytano 4248 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
A ta pani nie jest od sierpa czasami..Ale wiersz
trafia w menu i podniebienie nasze ...pizdrawiam
serdecznie
Smutny obraz rzeczywistości, ale wierzę, że będzie
dobrze :) Pozdrawiam serdecznie +++
dziękuję Wszystkim za czytanie i komentarze
Rewelacyjny wiersz :)
Dobry wiersz i bardzo smutny.Pozdrawiam.
Dobre.
Czytam w temacie polityka, jako wypowiedź o pomnikach.
Mozliwe, że błądzę. Miłego dnia:)
powierzchowność portali społecznościowych. Można
serfowac po powierzchni w odległe rewiry. Jeśli pod
lustrem wody, to brak tlenu.
U Ciebie Flo jak zwykle, świetny. Czekam na weselszy
wiersz.