Feniks

Odarty z marzeń
nie mogę już mówić
że jestem
królem wszechświata

przechadzając się
po zaułkach wyobraźni
byłem pewien
że osiągnę swój cel

dziś cóż mogę powiedzieć
chyba jedynie to
że król jest nagi
o czym każdy już wie

strąciły mnie
w niebyt
słowa
które skrzydła podcięły

dziś leżę
w odmętach niewiary
taplam się
w bajorze bezradności

być może
jeszczę powstanę
jak Feniks z popiołów
i zacznę marzyć na nowo

Manuel del Kiro

autor

Manuel del Kiro

Napisany: 2015-10-18 Dodano: 2015-10-18 20:24:41

Ten wiersz przeczytano 625 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie