Feniks

W słonecznej łunie rodzi się życie...
Mistyczny ptak rozbija marmurową skorupę
Z liści kosmicznych palm sączy się płomień
Złobiąc jezioro wiecznych odrodzeń...

I usłyszał piski z krainy Hadesu
Spojrzał na jej wynędzniałych mieszkańców
Otulając ich blaskiem swych piór...
Zasiadając na zaścielonym gwiazdami gnieździe Na szczycie najpiękniejszej z ziemskich gór...

I roztęczył nad ludźmi łuk boskiego przymierza
Zdeptując kostuszy płaszcz, co czas odmierzał
I nastał zapowiadany złoty wiek
Już w czas nikt nie dowierza...

autor

VincentDeKorab

Napisany: 2020-03-30 Dodano: 2020-03-30 22:52:19

Ten wiersz przeczytano 1551 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie