Figle niezabawne

Dla Platka, który nie musi jeszcze tego rozumieć

Tego nie pojmę - wyznać to muszę
Po co do ciała - dodano mi duszę
Obie te części, nie lubią się wcale
Jedna chce postać, druga pcha dalej

Gdy sobie szedłem, kiedyś nad ranem
Trzymałem je razem, byłem ich panem
Ledwie południe z mozołem powstało
A z tej współpracy, nic nie zostało

Ciało, jak zwykle – stanęło przy drodze
Duszę wiatr porwał – zerwała swe wodze
Byłem, jak żagiel przez burzę rozdarty
Czy jestem dziwny, czy jeszcze coś
warty ?

autor

wędruś

Dodano: 2004-07-06 23:20:22

Ten wiersz przeczytano 614 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie