Francuska ulica
tliulowej sukni mgła na obrazie
impresjonista nagość kreuje
tu tylko kropka, tam tylko cienie
paryskie drzewo kreską rysuje
zrzuciło liście do końca smutku
ciężko jest unieść ciągłe milczenie
gdy dusza krzyczy a serce blednie
na nic się nie zda to przyodzienie
stopy ulicy brukiem wybite
nocą uśpione paryskie życie
drzewo umiera w tęskniącym deszczu
świelistym ruchem pędzla przykryte
będzie tak stało myślą zmęczone
to nie ten deszcz spłynął obficie
rozmazał malarz następne farby
to nie ta ziemia daje znów życie
nie każdy deszcz daje upojenie nie każda woda gasi pragnienie http://www.youtube.com/watch?v=_fuIMye31Gw&feature=pla yer_embedded
autor
Srebrzysta Chatka
Dodano: 2019-01-02 14:19:04
Ten wiersz przeczytano 669 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
podoba się
miłego dnia :)
fajny wiersz, taki impresjonizm słowny. podoba się.
tylko "życie" w dziesiątym i szesnastym powtarza się
na końcach wersów.
pozdrowionki Chatko :):)
Piękny refleksyjny wiersz
Pozdrawiam
Przepiekny obrazowy wiersz pomimo ogromnego smutku
jaki budzi w sercu
Być może o drzewie piszesz ale równie dobrze oddaje
dramaturgię losu zranionego człowieka
Pozdrawiam noworocznie Srebrzysta Chatko życząc
szczęśliwego Nowego Roku pełnego wiary nadziei miłości
i szczęscia :)
A mi się tak jakoś smutno zrobiło...
Piękny wiersz :)
Samych pięknych radosnych chwil w 2019 roku :*)
✨
piękny obraz opisany słowem :)
Cudny obraz namalowany słowem.
Szczęśliwego Nowego Roku :)
ależ pięknie napisane, cały wiersz aż się mieni
światłe, bardzo pięknie, brawo :-)