Furia modlitewników. Świat za...

Panoramy upadłych miast, pola ukrzyżowanych w imię wiary,
śmierć przechadza się z uśmiechem. Rozbite klepsydry, zdradzony czas już nie biegnie byle dalej.
Wszystko stoi w miejscu, skończył się czas ludzi,
męczennicy sekciarskiej wojny zasiadają na tronach zguby.
Żyło nas wielu, nikt nie pamięta kiedy się zaczęło,
polowanie na czarownice, z mieczem w dłoni i krzyżem na piersi.
Szubienice wykpiły piękno kwiatów, tworząc upiorne bukiety,
polityka wysłała apel do diabła, by przybył na wieczerzę.

W imię prawdy, w imię hołdów, choć nie masz tutaj łzy prawdziwej,
w imię pamięci niby i uczczenia bohaterów. Wzięli w swoje ręce bezradną ojczyznę.
Minęło sto lat i kościół fałszywego Boga,
nadal jest jedyna władzą. Morduje wrogów świętego słowa.
Na cały świat rozlały się religie,
toczyli wojny fanatycy boskich prawideł.
Już nie autostrada, już nie rasistowskie zapędy, ani nawet kasa,
tylko ich wyznanie wiary. To zabiło świat. Ugościło spragnionego diabła.

Teraz nie ma już na kogo zapolować, wyrżnęli wszystkich, co otwarte mieli oczy,
zasiadają na tych tronach i upajają się potęgą swego dekalogu.
Umarła ziemia, nie wydaje owoców, aniołom popękały serca,
Bóg popełnił samobójstwo. Honorowo wziął ten grzech na siebie.
Grzech człowieka opętanego Przywódcami z ciętym słowem,
co przemówią, walną pięścią w stół, pokażą palcem wroga.
Tak poszło za nimi nieliczne stado żywych trupów,
ale nikt nie mrugnął nawet. Polska umierała w bólu.
Prosty plan zawiści, słów i pięści katujących niebo,
powiódł się, więc rozpoznali metodę na władzę Jednego.

Oto ziemia za sto lat. Ale nas tu nie ma.
Gnijemy przybici do krzyży. Wiara przechadza się po ogrodach krwawego zwycięstwa.
Oto zaniechanie. Przyzwolenie na furię modlitewników.
Powieszą nas wszystkich. Niewiernych bezbożników.

autor

rebel

Napisany: 2010-08-15 Dodano: 2010-08-15 17:25:35

Ten wiersz przeczytano 648 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie