Galeria

...w samotni szukam "Jedynego" który kocha moje serce...

Kiedyś namalowano obraz,
dawno nikt go nie widział, zapomniany.
Bezimienny.

Samotność stała się jego wirtuozem,
chorował. Płótno pękało, strzępiło się
w rany.

Śniłam,
niebo zachodziło w płomieniach,
księżyc miliony razy tracił objętość.

Modliłam się,
anioł był biały, spojrzeniem wysoki
jak sklepienie katedry. W bezmiarze jego
skrzydła odnalazłam miłość,
którą kocham.

'2009

autor

lejdimalin

Dodano: 2010-03-24 14:11:38

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie