Galerianki
Entliczek pentliczek
czerwony stoliczek,
a na tym stoliczku
Galerianka.
Trzynaście ma lat,
a przed nią świat
nie kryje tajemnic
miłości.
Dramat jej trwa,
a ty i ja
w tej sztuce jak
dwa osły.
Jak zmienić świat?
by trzynaście lat,
beztrosko się dzisiaj śmiało,
z kokardą we włosach
na własnym podwórku
w gumę do grania grało.
autor
sylwiam71
Dodano: 2009-12-10 13:43:44
Ten wiersz przeczytano 1703 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Poruszyłaś bardzo bolesny temat, nie wiem jak obronić
swoje wnuczki przed takimi zabawami....mam złe
wspomnienia, gorąco Cię pozdrawiam i proszę poczytaj
mój o lesie, ciepły ...:))))
Bardzo dobry wiersz,świat się przewaraca do góry
nogami,trudno się z tym pogodzić.Pozdrawiam
serdecznie.
Niesamowite... mam nadzieję, że temat omawiany tylko
teoretycznie bo jak znasz kogoś osobiście co go takie
rzeczy spotkały to naprawdę współczuję... Wiersz na 6+
To temat rzeka, w ktorym rodzice maja pierszorzedna
role do spelnienia i madre systemy panstwowe
przychylne rodzinom...trzeba o tym pisac.
To kolejny rozdział naszej rzeczywistości. Też pytam,
gdzie rodzice. Ładnie przedstawiony temat .
Bardzo ciekawie i oryginlność bije po oczach.
Cel wiersza szczytny forma trochę mniej do mnie
trafia. Ale ogólnie na plus ! Co do galerianek... to
wydaje mi się, że to po prostu brak miłości
rodzicielskiej powoduje takie wypaczenia. Smutne to i
prawdziwe... Może gdyby państwo inaczej funkcjonowało
gdyby dało jakieś możliwości takim ludziom nie działo
by się tak, ale to już inna historia.
Komu, komu, bo idę do domu - seks za zakupy!
Galerianki naprawdę istnieją - to prawdziwy dramat!
Trudny temat w Twoim wierszu, czy ten swiat zwariowal?
Chyba czasem tak, tylko najgorsze jest to, ze my sami
jestesmy temu winni.
wstydliwy temat - udajemy, że nic sie nie dzieje -
wolimy nie widzieć - ciekawe myśli w wiersz zamknięte
podoba mi się Twój wiersz, porusza problem zbyt
wczesnego wchodzenie młodego pokolenia w dorosłość.
Myślę,że świat kokardek i falbanek u tych panienek
odszedł na zawsze w zapomnienie.Uważam ,że te dzieci
tak na prawdę są nieszczęśliwe. Szkoda ,że nie ma im
kto pomóc.Pozdrawiam
Bardzo ciekawy i refleksyjny wiersz..można powiedzieć
tylko że do tych starych czasów ze wstążeczką w
włosach nie ma powrotu-nie za naszego
życia..szkoda..powodzenia
Drogi imienniczko poruszyłaś problem, który pojawia
się dzisiaj.. bardzo ładny wiersz..
Ps.Dziękuję za komentarza i opinię.
+
super poprowadzony wiersz.... pozdrawiam...
śliczny wiersz o beztroskiej młodości