Galimatias
W każdym szaleństwie drzemie siła,
kłamstwo zawiera ziarnko prawdy.
Upływu czasu nie zatrzymasz,
jesteś "kobietą puchem marnym".
Dzień już się kończy, jasność traci.
Ciemność zapada, szarość nocy.
Księżyc poświatą szlak swój znaczy.
Zerknął na Wenus, z trasy zboczył.
A ty maleńki, wielki człowiek,
odwieczny tułacz wśród tułaczy.
Zamykasz wciąż zdziwione oczy.
Przepraszam, o co tutaj chodzi?
Komentarze (57)
jakby nie było chodzi o miłość ...
Dobry wiersz :) pozdrawiam i głos zostawiam
Dobry wiersz o naturze ludzkiej... pozdrawiam
Interesujący wiersz.
dobry przekaz mimo pozoru galimatiasu
ładnie :)
miłego dnia:)
Podoba się...
Pozdrawiam niedzielnie:)
A ty maleńki, wielki człowiek,
wieczny tułacz wśród tułaczy.
=== a zobacz o 1 sylabę więcej, czy nie lepiej?
A ty maleńki, wielki człowiek,
odwieczny tułacz wśród tułaczy.
Zdziwione wciąż zamykasz oczy.
podoba mi się
Bardzo ładny wiersz,
a sugestia Eli myślę, że pomocna
bo wyrównuje ostatnie wersy i wówczas już wszystko
jest perfect:)
Pozdrawiam serdecznie, życząc miłej niedzieli )
Sympatyczne to i podoba mi się;)
/A ty maleńki, wielki człowiek,
odwieczny tułacz wśród tułaczy.
Zamykasz, ze zdziwieniem, oczy.
Przepraszam, o co tutaj chodzi?/
Bardzo ładny wiersz, Virginio. Mam nadzieje, że
wybaczysz moje odczytanie powyżej.
Pozdrawiam :)
Podoba mi się. lecz mam podobne do arka odczucia, co
do trzeciej strofy. Miłego wieczoru:)
Podoba mi się. lecz mam podobne do arka odczucia, co
do trzeciej strofy. Miłego wieczoru:)
9 - 5/4
8 - 4/4
8 - 3/5
8 - 3/5