Galimatias
W każdym szaleństwie drzemie siła,
kłamstwo zawiera ziarnko prawdy.
Upływu czasu nie zatrzymasz,
jesteś "kobietą puchem marnym".
Dzień już się kończy, jasność traci.
Ciemność zapada, szarość nocy.
Księżyc poświatą szlak swój znaczy.
Zerknął na Wenus, z trasy zboczył.
A ty maleńki, wielki człowiek,
odwieczny tułacz wśród tułaczy.
Zamykasz wciąż zdziwione oczy.
Przepraszam, o co tutaj chodzi?
Komentarze (57)
Ciekawa refleksja o życiu :) pozdrawiam cieplutko :)
I nigdy do końca nie poznasz wszystkich prawideł i
zmiennosci natury
Tak jakos mi sie dopisało
Wiersz na duze TAK
Pozdrawiam cieplutko virginio :)
wkrada się w życie i robi zamieszanie :(
świetny wiersz, ciepło pozdrawiam :)
Tak to bywa w życiu
Pozdrawiam ")
Dzisiaj już środek tygodnia, a Ciebie Virginio nie
ma...
Życzę niłego weekendu Virginio :)
oto by chcieć :)
puchem marnym ?
dzisiaj chyba już nie
Życie nas zaskakuje, pędzi.
Pozdrawiam:)
Cały świat jest pokręcony, ale jeszcze da się jakoś
żyć :) Pozdrawiam serdecznie +++
Na całym świecie panuje galimatias. Jeżeli chodzi o
pogodę ale i też wojny, konflikty, głód.
Dobry wiersz z punktu widzenia kobiety.
Pozdrawiam serdecznie :)
Fakt. Podoba mi się taki galimatias. Pozdrawiam
Racja, życie to galimatjas. Zaskoczyła mnie puenta :)
Pozdrawiam
Galimatias.. ale jaki!
Pozdrawiam ciepło :)
w tym galimatiasie jest sens ...