GASNĄ ŚWIATŁA

;( ;( ;(

Płaszczy się jedyne, co kulą powstałe
miażdży się soczyste wcześniej mózgowie
odbierają nam to, co wcześniej zaniedbałe
zstępują ku światu czarni aniołowie

Armia niezliczona, wdziera się w nas
gasną światła, oczy nabierają blasku
pojmali, skończył się nasz cenny czas
a Ci co ocaleli, zginęli w potrzasku

tak oto trzymają, wolności nie dają
wysysają z nas spokój, radość, całe piękno
nie wiem co już robić, gdy życie odbierają
serce krwawi, ostatnie lustro właśnie pękło

pośród szkła kropel, znajduję Twoją twarz
widzę ją niewyraznie, nie znam jej wyrazu
łza z krwią się miesza, bolesny misz-masz
tysiące łez, dobrane do krwawego obrazu

Pęka klatka stara, ze snu trzask wybudza
nie ma strażników, o tej porze tu pusto
resztki sił, z organizmu słabego wyłudza
ostatki, by zdążyć ratować ludzkość

dziewczyna ze szkła ze mną ucieka
by ratować resztki ludzkiego gatunku
przede mną kolejna siatka, druty, rzeka
podzięka za wiarę, zmusza do szacunku

Oto dwojga zabójców, wroga i czasu
Ci którzy miłość, z nienawiści wzięli
którzy uciekli, z otchłani do lasu
i wnętrze serca wzajemnie ujrzeli

autor

Brother of Night

Napisany: 2006-02-05 Dodano: 2006-02-05 13:41:49

Ten wiersz przeczytano 407 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie