Gdy chmury klangorzą
Spójrzmy w niebo kochanie na pierzaste
chmury.
Wiatr im lotki rozwiewa, w szarościach się
kłębią.
Klangorzenia najpierwsze w dziobach im się
lęgną,
ledwie krzykną co boli, już je niebo
tuli.
Partię trąb w partyturach wiolinowym
kluczem,
notują w mgławicach, jak pierwsi
trębacze.
Dzięcioł w djembe zabębnił nowiną nad
lasem,
niech zlatują z drzew nuty. W twój zapach
zanurzę.
Lećcie, lećcie zwiastuny, macie w sercach
wiosnę.
Z wami jesień (z odlotem) nie musi być
smutna.
Aż źrenice zalśniły ciepłą puentą jutra.
Myśli drżą po westchnienia. W świt okienny
bosa,
lubię wtulić się sennie. Tak kocham, tak
kocham.
Lećcie, lećie żurawie, z klangorem w
dwugłosach.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2020-02-03 14:22:15
Ten wiersz przeczytano 1887 razy
Oddanych głosów: 43
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (41)
...alez zasonecilas...:)
No i niech już przybędzie ta wiosna po pięciolinii,
nutką wiatru zagra i ostanie po zaś.
Pozdrawiam
;)
z lekka łamaniec .. niezbyt lekki taniec słów trudnych
i FAJNIE - bo ot tak nie można czytać - wiosna tutaj
linijkami wita - sonet wspaniały
Bardzo mi się podoba.
Jeśli mają powstawać takie ulotne sonety, to niech się
ta wiosna nie za bardzo spieszy:))
Już tydzień temu,będąc na ranczo pod
Częstochową,widziałem parę żurawi chodzących po
oziminie.
Bardzo ładny wiersz.
Pozdro Stello.
Jak czarnodziejka lub wyrocznia co w chmurach upatruje
oznaki wiosny
Bardzo przyjemnie się czytało .
Pozdrawiam
Piękny, jesienny sonet ale przecież żurawie niedługo
wrócą. Podobno jakiś bocian już przyleciał.
Miłego dnia
Dobrze oddany klimat...
zapraszam do siebie, też 13 zgłoskowiec i też przyroda
w temacie...
Serdeczności :)
Pięknie Ewo wplotłaś uczucia w przyrodę, w powyższym
sonecie.
Miłego wtorku:)
świetny wiersz pozdrawiam
Witaj,
urocze zajęcie dla rozumiejących się par...
Uśmiech, pozdrowienia /+/
Piękny sonet. Lubiłam kiedyś czytać sonety Stumpiego,
ale Twoje też są przepiękne. Pozdrawiam serdecznie.
Odlotowy sonet...
Miłego dzionka Stello:)
Dzięki za wyjaśnienie, tak podejrzewałam, że to mogą
być bębny,
ciekawe przesłanie w wierszu...
Odlatujące żurawie ładnie wyglądają, ale one odlatują
i przylatują, jak to ptaki, które kochają wolność...