Gdy Cię ziemia zabrała...
Minął już miesiąc...;(
Gdy Cię miesiąc temu ziemia zabrała
Bliscy, przyjaciele i rodzina płakała
Na grobie błyszczy tylko Twoje imię i
nazwisko
Stos kwiatów, znicze, pomnik marmurowy- to
wszystko
Gdy Cię ziemia tak szybko od Nas zabrała
Matka Twoja z bólu i cierpienia umierała
Wszyscy z wyrzutem pytaliśmy
dlaczego....
Bo kochaliśmy Ciebie nasz najdroższy
kolego...
Odkąd pojawiło się na grobie Ś.P Jakub - żył lat 16 :(
autor
Ssloneczko
Dodano: 2008-01-05 15:38:01
Ten wiersz przeczytano 698 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Czas goi rany jednak trzeba długo czekać aby minął
ból... rany się zagoją, a czas będzie przyjacielem.
nie pozwoli Ci zapomnieć, ale pozwoli złagodzić
tęsknotę.
Do niedawna to też był mój temat. rozumiem Cie
doskonale.. najgorsze jest to, ze nie potafimy sie
pogodzic z odejsceim tej osoby.. to tak bardzo boli...
i te pytania bez odpowiedzi: "dlaczego?" śliszne
wiersze piszesz +
To straszne ,że musi odchodzić ktoś przed kim było
jeszcze tyle życia... ale śmierć nie szczędzi
nikogo.... smutny i poruszający wiersz.......
Wiesz, zauważyłam, że dużo piszesz o życiu i śmierci.
Piękne wiersze na poruszające tematy...
Karolinko...takie jest niestety nasze życie...jeden
się rodzi,a drugi odchodzi...ale faktycznie w tak
młodym wieku odchodzić to zgroza dla najbliższych i
ogromny żal dla wszystkich innych co kochali,bądz
lubili św. pamięci Kolegę...mimo to główka do
góry.piękny choć smutny wiersz..