Gdy duszę rwie
Inspiracją jest pewien wiersz.
w sercu boli
lewitacja w marzenia
i księżyc gra myślami
uzewnętrznione świecą
wstydliwie nagością
wyrwanie z ich sieci
to ból i tęsknoty płacz
ona rwie duszę
ślady miłości płoną żarem
chciałoby serce do serca
ale ono w nieznane pognało
milczysz w próżni zawiedzeniem
tylko te łzy po co ci
nie krzyczysz
ciało chciało ale banałami
obostrzone usta
słów pozory zamilkły echem
Komentarze (28)
Wielu mówi, że nie można żyć bez miłości. Do życia
przede wszystkim potrzebny jest tlen.
Rożnie się układa w miłości.
Miłego
;)
Tęsknota, żal, zranione serce stworzyły tak piękne
(acz bardzo smutne) metafory.
Pozdrawiam serdecznie Najko :)
Podpisze sie pod komentarzem Beano, bardzo ladnie
oddala moje uczucia do wiersza...:)
Witaj :-)
Czasami ból i tęsknota rozrywają ciało, serce i duszę.
Taki stan, gdy nic nie pomaga, a ta lewitacja w
marzenia może przynieść ukojenie tylko na moment,
jeśli w ogóle.
Bardzo mi się podoba ten pełen emocji wiersz.
Pozdrawiam :-)
Różnie w życiu bywa.
Pozdrawiam
Bardzo ładnie...
Pozdrawiam serdecznie :)
miłość ma wiele twarzy, pozdrawiam
Wiersz pisany uczuciem, dużo w nim smutku i
niepewności, czasami życie obchodzi się z nami
brutalnie. Dopóki jednak żyjemy kochajmy i bądźmy
kochane. Serdecznie pozdrawiam.
Czasem łzy są potrzebne, żeby nie zwariować.
Pozdrawiam :)
pofrunęłaś inspiracją w piękną nostalgię, pozdrawiam z
podziwem:)
Serdecznie dziękuję wszystkim za wizytę u mnie.
Wiersz pełen wrażliwości i nostalgii. Przyznam się
osobiście i to bez bicia że wolę dziewczyny
uśmiechnięte. Pozdrawiam z plusem:)))
bardzo dobra inspiracja
Witaj Najuś:)
Takich smutnych wierszy niestety pojawia się
niemało.Ale myślę,że to na szczęście tylko wiersze:)
Pozdrawiam serdecznie:)