Gdy lato odchodzi. Proza.
W jasnoszarej mgle, niczym w lepkiej
pajęczynie wstawał wczesnojesienny dzień.
Niebo bladło, zaróżowione na cienkiej linii
tuż nad jaśniejącym horyzontem. Jesień
powoli otula ziemię warstwą opadłych
złotych liści, które w wietrzne dni
poruszają się po ścieżkach jak skóra węża.
Nad strumykiem chmiel pachnie przyjemnie i
zwiesza się w długich kiściach. Na drzewie
orzecha włoskiego w twardym pancerzu
dojrzewają owoce. Żywopłot rozbłysnął
czerwonymi jagodami głogu. Gałęzie dzikiego
bzu zwieszają się, pełne ciężkich
ciemnogranatowych kulek. Winorośl zaczyna
zmieniać kolor z zielonego, na głęboki
biskupi. Gałęzie jabłoni, pochyliły się
ociężałe od dojrzewających owoców.
Opustoszały pola i łąki, ogołocone z
zieleni, rozciągają się łyse i pożółkłe, i
tylko pojedyncze kępki kwiatów zostały na
ich skraju. Dni stają się co raz krótsze,
lato wycofuje się w popłochu przed
nadgorliwą jesienią. Niebo staje się niczym
płótno szalonego malarza, jak gdyby w
połowie dzieła artysta postanowił
zrezygnować z lazurowego błękitu i chlapnął
tu i ówdzie ochrą, karmazynem i czernią.
Promienie słońca tracą ostrość, i tak żal,
że nie można złapać kilku z nich w
zaciśniętą pięść jak motyla, żeby
przechować do następnego lata.
Tessa50
Tessa50
Komentarze (22)
Pięknie opisana odchodząca pora roku.
Za chwilę lato tylko będzie w snach.Ale za rok... już
niecały znów nas ogrzeje słonko, zaklekocą boćki...
Zaraz ja utworzę prozę .Pozdrawiam Cieplutko.
Tereso lato tylko skrywa sie za płaszczem Pani Jesień
za powróci do nas barwna uśmiechnięta
i promienna
czytając Twoją prozę można sie rozmarzyć
Przecudowne są twoje opisy przyrody . Cudownie
malujesz obrazy słowami. Pozdrawiam serdecznie
Bardzo pięknie opisane odejście lata, ciekawe co
przyniesie jesień.
Bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam cieplutko.
Malujesz słowem, pobudzasz wyobraźnię:)
ładna proza, ładne opisy, miło mi było przeczytać.
:)
Bardzo plastyczna, piękna proza...jak zwykle
poczytałam z przyjemnością. Pozdrawiam Tesso :)
Lato odchodzi, a u Ciebie wciąż pięknie:)
Pozdrawiam, Tesso
Ładnie zbudowane rozmarzenie za umykającym latem.
Bardzo barwny i sugestywny opis przyrody dobrze
dopełniony puentą. Pozdrawiam :)
Piekny jesienny obrazek namalowalas slowem Tessa:)
Pozdrawiam.
Taki zal przeurocza Tesso, żal, aż serce ściska za
latem, jak co roku.
Pozdrawiam serdecznie:)
Trzeba będzie polubić jesień,
kiedy się lato wyniesie!
Pozdrawiam!
Piękna, choć smutna Twoja przyroda. Za rok znowu je
spotkamy. Pozdrawiam
podoba mi sie-pozdrawiam serdecznie
Lato pozostanie w naszych wspomnieniach, a jesień też
jest piękna. Ładnie ją opisałaś Tereniu. Pozdrawiam :)