Gdy mam Cię dość

Nastał czas ponury
Nad moim marnym losem
Zebrały się ciemne, deszczowe chmury
Słońce z którego energię czerpałem
Zaszło
Zapomniałem już
Jak raziło mnie swoim żarem...

Dzwonek do drzwi
A ja już to czuję
Zaraz wejdziesz
Świat mój zrujnujesz

Nie wiem czy chcący
Czy przez przypadek
Każde Twe słowo
Staje się jadem

Od wewnątrz mnie zatruwa
Ciało wyżera
Nigdy nie czułem
Takiego cierpienia

Nie myślę o bólu
Nie myślę o żalu
W całym tym koszmarze
Rozum o jedno pytać się każe
„Jak to możliwe że ktoś kogo kochałeś
W ciągu chwili stał się Twym łomiarzem?”

Trudno...
Tak widoczne mi pisane
Wyjdziesz
A Ja zrobię kawę
Oprę się o ścianę
Album ze zdjęciami w dłoń chwycę
I przypomnę co dla mnie znaczyło
Kiedyś Twoje życie

autor

Muszkieter20

Napisany: 2007-10-08 Dodano: 2007-10-08 23:57:11

Ten wiersz przeczytano 465 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie