Gdy mnie zabraknie...

Taki skromny testament

gdy mnie zabraknie
swiat sie nie zawali
slonce jak codzien wzejdzie
i wiatr wtopi sie w wasze wlosy

gdy mnie zabraknie
to
co po mnie zostanie?

ta rysa mojej niewiedzy
w matematycznej sali
ten zmyslony wzor fizyczny
w ostatniej lawce usiadzie
i te pokreslone kartki z chemii...
NIE!
pewnie ta jedynkowa odpowiedz
wydukana na porannej biologii

wiec co po sobie zostawie?
przeciez nic nie umiem
w kazdej dziedzinie
jestem zerem

gdy mnie zabraknie
zostawie te sklejone slowa
na korkowej tablicy
zebyscie jeszcze mieli sie z czego smiac

zostawie po sobie
ta zdechla pande
zebyscie mogli ja skopac

bo gdy mnie zabraknie
nie bedzie juz lez
za zaslona nocy
ukryje tosty
i kubek goracej herbaty.

Wiem, ze to niewiele, ale to najlepiej mi wychodzi:)

autor

fifi

Dodano: 2007-02-06 20:36:29

Ten wiersz przeczytano 2172 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie