Gdy muzyka zniknęła ze świata,...
Wierzbo płacząca,
w promieniach słońca
się kołysząca,
gromadzisz uśpione marzenia,
tulisz w objęciach ludzkie
pragnienia.
Tymczasem wspomnij
wszystkie pachnące
porannym pragnieniem,
niedotkniętym marzeniem
chwile przemijające.
Zaśpiewaj o
wszystkich dniach
napojonych jego oddechem,
tejemniczym uśmiechem.
Zanuć o
naszych ucieczkach
od rozumnych prawidłowości,
wstrząsających prawdomówności.
Wierzbo płacząca,
zagubione myśli tuląca,
zapłacz razem ze mną
nad tym, co się nie spełniło,
w promieniach słońca, zraniło.
Zasmuć nad
goniącą serce pustką,
myślami ciernistymi przeszłości,
kroczącymi w próżni takt przyszłości.
autor
zdrobniona_
Dodano: 2009-03-18 18:38:38
Ten wiersz przeczytano 603 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Dobry wiersz o przemijaniu. "Zasmuc nad goniacą serce
pustką" - swietne słowa
przepięknie i bardzo mądzrze.świetny wiersz zmuszający
do
refleksji...brawooo!!!................................
. życzę weny i pozdrawiam serdecznie
bardzo gustownie dobrany tytul...!pasuje jak
ulal,wiersz ciekawie ujety...
Super, naprawdę bardzo mi się podoba.
Dobrze jest mieć takie miejsce, które obserwuje nasze
cenne chwile i do którego lubimy się uciekać - taką
oazę...
Wiersz o przemijaniu. To temat zawsze smutny. I u
mnie dziś wierzby w wierszu królują.