Gdy myśl stanie się dotykiem

Płochliwe myśli w kryjówkach duszy
myszką spod miotły lęków wychyną.
Ciekawość kusi ku ludziom ruszyć,
lecz by w hałasie świata nie zginąć.

Ulotna babim latem na wietrze,
subtelnym ruchem skrzydeł motyla,
piorunem ważka myśl przetnie przestrzeń.
Umysł, jak pszczoła kwiaty zapyli.

Wyrwana z jarzma swych ograniczeń
w końcu rozbrzmieje ptasim klangorem.
Wbiegnie na stadion płonącym zniczem.
Zapali płomień nad słów ugorem.

Słowo pochodną jest prawdy myśli,
lecz moc ma równie sprawczą jak ona.
Dzienna wibracja w nocy się przyśni -
dusz rezonansu błogość spragniona.

Słowo się stanie czułym dotykiem,
zanim się zmieni w czyn wyuzdany
doskonałością jego języka,
ślimaczym śladem na jej kolanach.

U wrót ud nagich stuporem stanie.
Otworzy oścież, o nic nie spyta.
Wpierw spije słodycz z rozkoszą dla niej,
nim zgłębi ciepły ciasny korytarz.

Dzikim mustangiem zagalopuje
wilgotnej letniej nocy Kupały.
Odda plon ziarno zasiane w porę -
tak słowo znowu stanie się ciałem.

LS*200219*1019

autor

Chruśniak

Napisany: 2020-02-19 Dodano: 2020-02-19 21:31:03

Ten wiersz przeczytano 1893 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Optymistyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie