Gdy nastanie zmierzch...

Mojemu D.

Gdy nastanie zmierzch
Gdy blask księżyca rozświetli ciemne ulice
A gwiazdy zanucą swą kołysankę
Usiądę przy Tobie mój miły
I będę patrzeć na Twe śpiące oblicze
Skąpane w promieniach srebrzystych wzorów

Twoja twarz tak jasna i dobra
Jak gdyby malowana przez anioła
W niczym nie podobna do zwykłego śmiertelnika

Oczy zielone jak wiosenne drzewa
Przyprószone soczystym słońcem
W tych oczach mogłabym utonąć
Zatracić się w nich bez końca

A usta
Usta zostały stworzone przez samego Boga
Posiadają miękkość
Jakiej pozazdrościłby im najdroższy jedwab
Te usta
Które całuję każdego dnia
A wciąż nie mogę się nimi nasycić

I Twoja skóra
Która działa na mnie jak narkotyk
Z każdą dawką pragnę więcej
Chcę rozkoszować się jej dotykiem
Chcę upajać się jej zapachem
Ten zapach mnie otumania
Sprawia że nie mogę myśleć o niczym innym

A mimo to lgnę do Ciebie
jak pszczoła skuszona słodką obietnicą miodu
I tak jak ona
Do Ciebie wędrują moje myśli i serce
Każdej nocy przesyconej zimną tęsknotą

autor

Demonisia

Napisany: 2010-08-10 Dodano: 2011-10-13 19:51:50

Ten wiersz przeczytano 634 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie