Gdy niebo łączy się z ziemią
Piorun na strzępy niebo rozrywa
Nijakość odchodzi - natura wygrywa
Zamęt muska tą kruchość istnienia
Do tańca żywiołów zaprasza pragnienia
Rześkość powietrza piersi me rozpiera
Odkrywa we mnie jasność myślenia
Blask w ciemności duszę mą budzi
Deszczem łagodnym ciało me studzi
autor
Jasminka17
Dodano: 2009-05-16 20:13:48
Ten wiersz przeczytano 650 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
ale sie rozmarzylam, niby taki krótki wiersz, a tak
wiele w nim zawarlas
swietnie:)
Świetny wiersz.. Pozdrawiam.