GDY POETA SIĘ RODZI ......
Gdy przyszły poeta się rodzi
Z krainy poezji duch wierszy przychodzi
Przygląda się dziecku wielkimi oczami
Stwierdza, przyjaźń będzie między nami
Namaszcza mu talentem czoło
W życiu będzie Ci smutno, czasem wesoło
Wszczepia mu w serce różę wrażliwości
Będzie z tobą wzrastać podczas życia
codziennosci
Gdy wreszcie wzrośnie z tobą róża ta
wysoka
Zdrapie ona bielmo z twojego oka
Spojrzysz na świat trochę innym wzrokiem
Porazisz się świata tym dziwnym widokiem
Wbije róża ciernie w twoje młode ciało
Będzie Cię to wszystko strasznie tak
bolalo,
Poprzez rany cierni róży wrażliwosci,
Odczujesz emocje życia codzienności
Porażony widokiem tego świata
Postrzeżesz jak się wszystko przeistacza
Kiedy pękać Ci już będzie z tego twoja
głowa
Ześlę Ci Wenę która pomóc ci będzie
gotowa
Zaloży Ci ona poezji okulary
Świat Ci się nie wyda taki smutny, szary
Wypełni Ci ona głowe rymami
Zaczniesz świat postrzegać innymi
barwami
Na wersy postrzeganie świata Ci przełoży
Wszystko wtedy w wiersze Ci się ułoży
Zaczniesz zapełniać papier swymi wierszami
Taka to będzie przyjaźń między nami
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.