Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Gdy przestaniesz kochać mnie

" jest we mnie miłość. . . cale mnóstwo. . . ale jest i gniew. . . nie uwierzyłbyś, gdybym ci powiedział ile gniewu. . . daj mi miłość, albo nie będę dłużej tłumił tego gniewu." Frankenstein

A wtedy
Stanę na wysokim
cokole i będę krzyczeć
Krzyczeć na całe gardło, jak nigdy przedtem.
Krzyczeć tak głośno, że okoliczne gołębie
poderwą się do lotu
a miłosierne staruszki ze zgorszenia głębiej
nasuną sobie na czoło kolorowe berety
Potem pobiegnę boso
naprzód
po drodze pełnej potłuczonego szkła

Ale to nic
me ciało jest przyzwyczajone do cierpienia
Nie masz pojęcia jak często krwawi moje serce
Jak często wbija się w nie zdradziecki sztylet
I cały czas jest to samo miejsce
Jeden maleńki punkcik
jeden maleńki ból

Jeden niezasłużony promyk nadziei
zgasł nagle,
gdy lekki powiew południowego wiatru
rozsunął ciężką kotarę milczenia
Z głośnym stukotem spadły z półki
oprawione w ramki marzenia








Dodano: 2006-10-28 00:16:45
Ten wiersz przeczytano 478 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »