Gdy rodzisz się płaczesz .A gdy...
słowa na wodzie mówią
sukni szelestem
przymykam oczy
by poczuć nieśmiałą siłą wiary
noc
siebie
sam sobie jesteś czasem na początku
na końcu
z pierwszym światłem z ostatnim
i tak jeden błysk
zostajesz
z otwartą powieką
czasami otwarte są usta
pomimo marca lub kwietnia
innego miesiąca
przychodzisz na świat
płacząc
kończy się światło albo zaczyna
życie
uderza cię w plecy górą lodową
w plecy
biją dzwony
jest jakiś rytm mgły
i wiosna wstaje
ciało jak we śnie unosi
by szelest kropel na trawie
po krokach mogło usłyszeć
światło smaga w policzek
i słyszysz
prze...praszam
...Niewiepanktóra godzina!!!
Kłaniam się uśmiechając(: robert
autor
jesion
Dodano: 2020-07-02 13:05:56
Ten wiersz przeczytano 933 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Obrazowo ujęty przekaz.
Pozdrawiam
Marek
Takie mądre, egzystencjalne rozważania przerwane prozą
życia... ;)
Pozdrawiam :)
Pradą to jest Mariuszu
OKI, można odczytać, że gdy ktoś snuje refleksje na
temat przepływającego życia, innemu
człowiekowi-smakoszowi jest to zupełnie obojętne. Ale
każdy może zauważyć/odczytać inaczej.
Witaj jesionku.
Bardzo ciekawe wizje o życiu i umieraniu i znów życiu.
Wybudzony jak ze snu, pytaniem, “która godzina?”, a
Peel jak zwykle nie miał zegarka.:)
Bo po co, jeśli się jest szczęśliwym, tu na Ziemi.:)
Bardzo refleksyjny wiersz, ach co nas czeka tam, tam,
tam...któż to wie?
Pozdrawiam serdecznie.:)
Między początkiem a końcem jedna chwila...
Pozdrawiam
nie ...Mariuszu tu nie ma pointy(:
lirki i filozofii w tym moja droga Marcepani jest tyle
ile w zamieci świeżości (:
jeśli chodzi o Ciebie mariat lubię A nawet przepadam
za Twoimi zimnymi słowami(:
Puenta podkreśla spojrzenie na życie z dystansu.
Pozdrawiam
Utulam Was ciepłem(:
Czyżby z zadumy nad sensem istnienia wyrwał peela
jakiś pijaczek pytający o godzinę? :)
Pozdrawiam :)
PS. Robercie, napisałam do Ciebie na pocztę w sprawie
zakupu obrazu. Zajrzyj tam, bo to już jakiś czas temu.
elenama43...
Niebanalna refleksja ....
pozdrawiam:-)
Nietuzinkowo...
Głęboka zaduma - łzy na początku i końcu - "sam sobie
jesteś czasem na początku
na końcu" - niezwykłe stwierdzenie, filozoficznie i
lirycznie.