Gdy wszystko kwitnie wokoło

Delikatne firanki z białego szyfonu trzepotały na wietrze w szeroko otwartym oknie . Przypominały bardziej serpentyny
niż zasłony unoszone przez podmuchy powietrza. Gdy go zobaczyła idącego ku niej poczuła, jak długie miesiące samotności rozwiewają się niczym mgła. Głęboka rana w jej sercu zaczęła powoli napełniać się miodem, który leczył wszystkie skaleczenia i nagle zapragnęła, by wybuchnąć radosnym śmiechem. Jeszcze parę godzin temu była smutna i zgorzkniała, pomimo otaczającego ją piękna. Wszystko dookoła tonęło w kwiatach. Wiśnia piłkowana o ciemnopurpurowych liściach, inna o szerokiej kulistej i nieregularnej koronie z różowymi pąkami, słodko i przyjemnie pachnący purpurowo fioletowy i biały bez. Teraz poczuła się szczęśliwa. Oczy lśniły, a uśmiech stał się śmiały i zmysłowy. Stali patrząc sobie w oczy, świat wokół nich jakby się oddalił. Drgnęła, czując usta na swojej skórze.
Przywarli do siebie, złączyli usta w pocałunku i na moment zatracili się w sobie. Jej delikatna, pachnąca skóra zaczęła oblewać się rumieńcem.
Wątpliwości stopniały jak śnieg na wiosnę, a w sercu pozostała tylko
bezwarunkowa miłość. Jęknęła jego imię, kiedy jego wargi i dłonie podsycały i tak już płonący w niej ogień namiętności. Owinęła się wokół niego, niczym winorośl splątanym pnączem ciężkim od nabrzmiałych pąków. Jej palce wbiły się w jego barki. Zakwitła odrzucając głowę do tyłu, po policzkach popłynęła rzeka
łez radości. Ich rozpłomienione ciała chłodził wiatr , który wpadł do pokoju,
aby być świadkiem ich zespolenia. Oddychali powietrzem przesyconym
zapachem ich miłości. Na brzózkę nad strumykiem przyleciał słowik namiętnie wyśpiewując trele. Żabie kapele grały w stawie, a jego śmiech rozbrzmiewał niczym głośny szmer rzeki w pogodny dzień.
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2012-05-12 Dodano: 2012-05-13 10:13:35

Ten wiersz przeczytano 915 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie